HomeIris Lommerde Posts

Auteur: Iris Lommerde

❓ Welke opleiding heb jij gedaan, en wat ben je geworden ❓



Ik heb Communicatie gestudeerd. Zo’n hele brede hbo opleiding. 

Communicatie is een breed begrip, mensen. Toen ik die opleiding nog deed hoorde je wel eens: Oh, leer je dan goed praten ofzo? 😐

Ik heb op die opleiding het vak marketing gehad. Er kwam psychologie voorbij. Een verloren semester Recht. Crisiscommunicatie. Social Media. Storytelling. Ontzettend leuk om zo breed opgeleid te zijn, maar na m’n opleiding had ik niet bepaald een duidelijk beeld van wat ik nou moest worden als ik later groot ben.  

Na een korte stap in de evenementenbranche ben ik recruiter geworden. Net zoals zoveel andere mensen met zo’n brede studie (handjes in de lucht voor my fellow recruiters). En man, wat was dat een leuke baan. Vacatureteksten schrijven, bij klanten buurten, intakegesprekken voeren, mensen aan een baan helpen. Ik werd er oprecht heel vrolijk van. En het fijne van werken als recruiter? Je leert wat je leuk vindt om te doen. 

Ik werd vooral heel gelukkig van schrijven en van mensen van A naar B helpen. Dus marketeer zijn bevalt me uitstekend. Sommige recruiters gaan de HR kant op. Anderen worden weer heel blij van het commerciële stuk en gaan richting sales. 

Dit blog is dus een ode aan de recruiter. Ik vind het een echte aanrader voor starters. Dat vinden meer mensen, en daarom zijn onze vrienden van Masters in Finance, IT & HR een heel tof leer/werktraject begonnen. Interesse? Check de link in de comments even.

En jij? Wat ben jij geworden? En heeft het iets met je opleiding te maken?

Moeten we een gezamenlijke afspraak maken even te stoppen met polls op LinkedIn?

Een maandje ofzo. Want de polls gaan nu vooral over hoe stom polls wel niet zijn.

Ik kan zelf ook geen 2x scrollen zonder een vraag te moeten beantwoorden. Dus ik herken het probleem wel. Ik kom hier voor m’n rust, ja? 

Begrijp me niet verkeerd. Ik vind polls best leuk! In het begin deed ik vrolijk mee. Ik leerde dingen. Het was interactief. Al met al best geinig. Maar it has gone too far. Tijd voor een interventie.

Blijkbaar vindt het algoritme van LinkedIn polls te gek. Geen wonder dus dat iedereen die zich enigszins bezig houdt met LinkedIn zich eraan waagt. We houden tenslotte allemaal van views, duimpjes en comments. En als je als fanatieke LinkedInner ziet dat zo’n poll werkt, dan doe er nog eentje. Want je wil traffic. Logisch. 

Het resultaat is wel dat er gepolld wordt om het pollen. Ofzoiets. Niet iedere vraag hoeft gesteld te worden. Ze worden gesteld om de traffic. En, lieve mensen, dat kan natuurlijk niet de bedoeling zijn. 

Lang verhaal kort: Polls zijn best leuk en een nuttige toevoeging voor LinkedIn. Maar even tranquillo ermee. En daarna alleen nog maar om nuttige vragen te stellen. Iedereen blij.

VMBO SCHAAMTE?

Ik las vorige week een artikel over een vrouw die zich ervoor schaamde dat haar dochter vmbo advies had gekregen. Zijzelf en de rest van haar familie hadden namelijk het vwo afgerond. De horror, mensen. De horror. 😱
 
Doe normaal zeg. Belachelijk vind ik dat. Ik heb dus vmbo gedaan. Daar schaam ik me totaal niet voor. Mijn leraar in groep 8 zei: Iris is slim. Ze is alleen een beetje lui en ze is geen held met cijfers. Dus het vmbo past beter. Nou mensen, de beste man had me helemaal door. Er was geen woord aan gelogen. Ik ben hem daar nog steeds dankbaar voor.
 
Ik heb heel veel lol gehad op het vmbo. En heb daarna mijn mbo en hbo opleidingen versneld gedaan. Ik kon die opleidingen versneld doen omdat ellende als wiskunde, scheikunde en meer van dat soort toestanden achterwege gelaten werden. Gelukkig maar, want het moment dat ik een geodriekhoek moet gebruiken als marketeer is nog steeds niet aangebroken. 
 
Op het mbo en hbo leerde ik over communicatie, marketing, content, social media en alles wat ik nu nog steeds heel interessant vind. En als iets interessant is kost het geen moeite. Of veel minder, in ieder geval. 
 
Gelukkig hebben mijn geweldige ouders zich nooit geschaamd voor mijn vmbo advies. Ze hebben er altijd vertrouwen in gehad dat ik wel op m’n pootjes terecht zou komen. En ik had op de basisschool een leraar die me snapte. Held. Niets om je voor te schamen. 
 
Ik gun ieder kind zo’n leraar. En zulke ouders. Accepteren en doen wat je leuk vindt. Komt vanzelf goed.

Wat vind jij ervan als mensen in een connectie verzoek meteen iets aan je willen verkopen?


Ik ben een groot voorstander van een breed netwerk. Dus nieuwe connecties accepteer ik met liefde. Elkaars netwerk versterken. Leuke nieuwe berichten in m’n tijdijn. Feest! Maar als iemand me in een connectieverzoek meteen een verkooppraatje over IT-solutions door m’n strot duwt. Nou. Daar maak je me dus niet blij mee. Dat is een klein beetje omdat IT-solutions me niet zoveel interesseren. Maar vooral omdat ik denk: Ho ho ho (zonder de kerstmanvibes). Even rustig! 


Marketingtechnisch is het compleet onlogisch. Want het duurt gemiddeld 7 tot 10 contactmomenten voor mensen overgaan tot aankoop. Er is geen vezel in mijn lijf die na zo’n berichtje denkt: Natuurlijk, mens van wie ik nog nooit gehoord heb. Ik ga bij jou mijn IT regelen.

 Als connecties leuke en interessante content posten, krijg ik er een goed gevoel bij. En ben ik eerder geneigd om ze te leren kennen en zaken met ze te doen. We lopen die 7 tot 10 contactmomenten door en dan kijken we of we iets voor elkaar kunnen betekenen. 
 
Ik klik die verkoop verzoeken dus weg. Want ik wil de IT oplossingen niet. En ik zie dan ook geen waarde in de connectie. 
 
Maar ik ben heel benieuwd wat jij doet als je zo’n verzoek krijgt? Zie jij de waarde wel? 

Waar zie je jezelf over 5 jaar❓ Ik nomineer dit als de meest nutteloze vraag tijdens sollicitatiegesprekken ❗️


De vraag wordt doorgaans gesteld tijdens het eerste sollicitatiegesprek. Je kent de persoon tegenover je nog geen uur. Maar ze willen wel dat je jezelf over 5 jaar ziet bij het bedrijf waar je zojuist voor het eerst een voet over de drempel hebt gezet. 
 
In het incidentele geval dat je jezelf over 5 jaar echt bij dat bedrijf ziet, is het nog steeds nutteloos. Je bent namelijk niet helderziend. 5 jaar is lang, mensen. 
 
Misschien gaat het bedrijf wel failliet. Misschien krijg je wel een andere baan aangeboden. Misschien besluit je naar Peru te verhuizen om alpaca’s te fokken. Weet ik veel. Jij weet het ook niet. Dus laten we ophouden met deze clichévraag waar niemand wijzer van wordt. 
 
Mocht je compleet in paniek zijn en denken: Wat moet ik nu vragen?! 
 
Ik ben de beroerdste niet, dus hier wat vragen die niet nutteloos zijn: 
– Waar ben je het meest trots op?
– Wat zou je doen als je morgen een broodjeszaak erft? 
– Als je een stripfiguur zou zijn, welke is dat dan?
– Wat zeggen je vrienden over je? 
 
Wie wil er nog een andere nutteloze sollicitatiegesprek vraag nomineren?

Een groot gedeelte van mijn volwassen leven bestaat uit uitroeptekens verwijderen uit e-mails.

Klinkt dat bekend?!

‘De eerste zin eindig ik met een uitroepteken, want dan weet je dat ik vriendelijk en enthousiast ben! Maar in de volgende zin haal ik m’n uitroepteken weg. Ik wil tenslotte niet overkomen als een halve zool. De zin erna is nog een uitroepteken buffer, zodat je kunt zien dat ik heel normaal ben. Dan kan ik in de volgende zin weer een uitroepteken neerzetten!’

Dit is een hele representatieve samenvatting van hoe ik mails schrijf. De lijn tussen enthousiast en ‘deze meid is echt veel te blij’ is dun, mensen.

Ik heb de neiging om achter iedere zin een uitroepteken te zetten. Want dat is ook hoe ik praat. Ik ben gewoon een vrolijk en enthousiast persoon. En als je me in real life ziet is dat niet storend (geloof ik). Maar in een mail is dat anders. Uitroeptekens kunnen zelfs gelezen worden als dwingend of opdringerig. En dat moet je helemaal niet willen.

Het resultaat is dat ik over iedere mail 2 minuten langer doe, om de uitroepteken-balans te perfectioneren. 

Mijn vraag: hebben meer mensen hier last van?! Misschien kunnen we een supportgroep beginnen? Ik hoor het graag(!!).